Forskaren

Wednesday, October 25, 2006

Haustskyrsla

Hvernig væri nú að setjast aðeins hérna niður við þetta blogg og segja eitthvað? Hér sést maður ekkert lengur. Heldur hangir bara allar stundir inni á heilsuforska sem er svo ægilega heilsusamlegur að það dömpuðu allir hinum eina sanna forska og skildu hana eftir hérna aleina í tómum cyberheimi..
Annars hef ég eiginlega fundið alveg frábært hlutverk fyrir gamla góða Forska og það er að sjálfsögðu að tileinka þessu bloggi bókum og öðrum pælingum. Ég hef lengi verið á leiðinni með að stofna skemmtilegt bókarblogg þar sem bloggarar koma saman og ræða eina eða fleiri bækur. Og þar sem ég er nú alveg að verða bókmenntafræðingur mikill á pappírum, þá er ekki úr vegi að tlleinka sér smá speis fyrir allar hugleiðingarnar sem maður fær við að lesa góðar bókmenntir.
Ef ég byrja nú á henni Lísu í Undralandi. Hvað eru eiginlega margir búnir að lesa þessa ágætu sögu? ég er alin upp við kafla úr þessari sögu og auðvitað veit maður hver Lísa gamla er og að hún datt ofan í kanínuholu og lenti í ýmsum ævintýrum. En það var ekki fyrr en í þessari viku sem ég tók mig til og settist niður og byrjaði actually að lesa þessa heimsfrægu sögu. Það kemur mér á óvart hvað hún er súrríalísk og yrði ég ekki hissa ef þetta verk gæti talist til einna fyrstu súrreílískra bókmennta.
Sagan segir að rithöfundurinn Lewis Caroll hafi samið söguna þegar hann var í Oxford háskóla og að reyna við einhverja dömu. Stúdentarnir söfnuðust alltaf saman við Thames ánna og slæptust og fóru á stefnumót á þeim tíma sem hann var í skólanum (veit ekki hvort stúdentar gera þetta enn í Oxford en það fylgir ekki sögunni). Henni leist ekki alveg nægilega á hann og til þess að halda athygli hennar fór hann að segja henni þetta ævintýri og spann það upp nánast á staðnum. Allt til að halda kellu á grasflötinni eða í bátnum. Hvort sem var þá endaði þetta í framhaldssögu sem hann sagði henni í hlutum til að fá hana sífellt með sér á deit og eins og heimurinn veit endaði þetta í þessu heimsfræga bókmenntaverki.
Ekki fylgir heldur sögunni hvort hann hafi náð ástum dömunnar eða ekki. Ég er ekki alveg viss hvað ég myndi gera ef ég hefði verið í sporum hennar. Ég held eiginlega að mundi halda að maðurinn væri ekki heill á geði ef ég á að vera alveg hreinskilin. En lesið þessa sögu endilega. Hún er einföld aflestrar og mjög áhugaverð. Segiði mér hvað ykkur finnst.

2 Comments:

  • At October 25, 2006 , Anonymous Anonymous said...

    Hef lesið söguna og veit fyrir víst að hann var annað hvort að reykja hass á þessum tíma eða að droppa sýru, með það í huga eru frásögnin mjög eðlileg.

     
  • At October 27, 2006 , Anonymous Anonymous said...

    Hvernig er þetta, veit engin neitt um Lísu i Undralandi nema selkonan? :)

     

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home