Sumarleyfi

Á sumrin, þá sofnar Reykjavík. Með einni undartekningu og það er miðbærinn, enda er miðbærinn eini staðurinn sem maður á að vera á á sumrin. Það er engin í vinnunni og allir eru af einhverjum ástæðum latir og sljóir. Það getur nú ekki verið hitanum og góðviðrinu að kenna, þar sem íslensk sumur eru fræg fyrir allt annað en sól og hita. En ef maður þarf að ná í lækninn sinn, þá er hann í sumarfríi og kemur kannski í ágúst. Þjónustufulltrúinn í bankanum fór líka í sumarfrí og kemur aftur í september (það er nú meira hvað þjónustufulltrúar virðast eiga mikið af peningum þessa dagana)og svona má lengi telja. Það endar með því að maður er í hálfgerðu sumarfríi sjálfur með hausinn. Hugsar ekki neitt nema um það hvað maður á að hafa í hádeginu og hvernig verðið skyldi verða á morgun osv. eða maður kemur í vinnuna á morgnanna og byrjar á því að setjast niður og blogga....hm, ég ætti kannski að snúa mér að dagsstörfunum....