Páskar og annað punt

Jæja, þá er Forskaren risin upp frá heimspekilegum dauða og öðru lærdómstengdu volæði. Búin að missa af mörgum þáttum með Gísla Marteini og úthúða öllum fallegum montnum karlmönnum með veggjakroti í bílastæði Hamraborgar. Annars eru páskarnir að nálgast og alltaf er maður í jafn miklum vandræðum hvað maður ætlar sér að gera annað en að háma í sig páskaegg í morgunmat og éta innan úr því allt vonda nammið sem selst annars ekki því að það er svo hart og vont. Á páskunum kemur yfir mann einhvernskonar súkkulaði æði. Þetta er eini tíminn á árinu sem manni er ætlað að háma í sig súkkulaði í morgunmat, og súkkkulaði fíklar eins og Forskaren láta náttúrulega ekki svona gullið tækifæri framhjá sér fara. Í bígerð er að kaupa sér eins stórt súkkulaðiegg og námslánin leyfa og njóta páskadagsmorguns út í ystu æsar. Hvað á einhleyp kona að gera annað? Annars virðist fylgja páskunum einhver ótrúleg gleymska alltaf. Ekki veit ég hvort þetta á við alla, en ómögulegt þykir að muna hvað maður gerði á páskunum á seinasta ári, eða árið fyrir það. Maður þarf alltaf að hugsa sig um. Fór ég á skíði? Eða fór ég á ströndina? Nei, mestu líkurnar eru á því að maður hafi legið heima með páskaeggið í fanginu og horft á Friends í 1221. skiptið. Maður nennir aldrei að gera neitt á páskunum. Gleðilega páska!