Kvikmyndir og annað skemmtilegt

Jæja, ég verð bara að senda þessa spurningu út í tóman tölvuheiminn. Sko, nú þar sem Forskaren er á fullu í menningar rannsóknum þessa dagana, þá stenst ég ekki mátið og spyr því: Hvaða hlutverki gegnir kvikmyndin eiginlega? Hefur hún eitthvert listrænt gildi eða er hún bara að þjóna sinni eigin hugmyndafræði? Er kvikmyndin nauðsynleg og er það rétt að þörfin fyrir þetta fyrirbæri myndi hverfa ef það mundi vera tekið af markaðinum? Er kvikmyndin bara úthugsuð markaðssetning eða hefur hún virkilega eitthvað fram að færa? Og svariði nú! Er þetta fyrirbæri ekki merkilegt? Haldiði að Charlie Chaplin hafi getað ímyndað sér þessa þróun? Hann sem gat ekki einu sinni trúað því að bíll kæmist á 60 kílómetra hraða!! Kvikmyndastjörnur dagsins í dag hafa tekið við trúnni á Vesturlöndum. Í staðin fyrir að dreyma guðlega engla eða biðja til guðs um eitthvað, þá er Orlando Bloom og Keanu Reeves komnir í staðin (nefni engin nöfn...). Hversu margir hugsa ekki sem svo: Bara ef ég væri rík og fræg (nefni engin nöfn...), þá gæti ég allt. Bara ef ég liti út eins og J.LO, þá gæti ég sko náð mér í Ben Affleck (hver vill það svosem, ég bara spyr?) Hvernig var þetta í Grikklandi til forna? Þá fór Evrípídes út í skóg og bað skáldargyðjuna/veiðigyðjuna Artimes um innblástur (þangað til hann var étin sjálfur af villidýrum reyndar, aumingja kallinn), og hvernig var Hómer? Var hann ekki útnefndur the celebrity of the millenium (og þá meina ég 1000 f.kr. - 0.) Allt var miðað við hann, greys kallinn sem var hálfblindur og vissi ekki hvað sneri Norður og hvað Suður á landakortinu og var ábyggilega fullur mestallan tímann. En er það bara ekki það sama sem gildir með suma Hollywood leikarana í dag? Vita ekki hvar Kanada er og alltaf dópaðir eða fullir. Guðirnir til forna voru miklu skemmtilegri heldur en þessi hlunkur sem miðaldarprestarnir bjuggu til. Grísku guðirnir voru með rosalega góðan húmor og gerðu allt sem þau vildu því að það var aldrei nein afleiðing af gerðum þeirra. það var ekki fyrr en allir hættu að trúa á þau að þau dóu og hurfu loksins. En er það ekki að gerast með guð núna? En á meðan allir trúa á kvikmyndina og leikarana og fræga fólkið, þá lifa þau góðu lífi í Beverly Hills hæðunum, sem má kalla hið nýja ,,himnaríki". Það er allavega ansi hátt uppi.. Horfin aftur á mið menningarrannsókna...framhald seinna.

Páskar og annað punt

Jæja, þá er Forskaren risin upp frá heimspekilegum dauða og öðru lærdómstengdu volæði. Búin að missa af mörgum þáttum með Gísla Marteini og úthúða öllum fallegum montnum karlmönnum með veggjakroti í bílastæði Hamraborgar. Annars eru páskarnir að nálgast og alltaf er maður í jafn miklum vandræðum hvað maður ætlar sér að gera annað en að háma í sig páskaegg í morgunmat og éta innan úr því allt vonda nammið sem selst annars ekki því að það er svo hart og vont. Á páskunum kemur yfir mann einhvernskonar súkkulaði æði. Þetta er eini tíminn á árinu sem manni er ætlað að háma í sig súkkulaði í morgunmat, og súkkkulaði fíklar eins og Forskaren láta náttúrulega ekki svona gullið tækifæri framhjá sér fara. Í bígerð er að kaupa sér eins stórt súkkulaðiegg og námslánin leyfa og njóta páskadagsmorguns út í ystu æsar. Hvað á einhleyp kona að gera annað? Annars virðist fylgja páskunum einhver ótrúleg gleymska alltaf. Ekki veit ég hvort þetta á við alla, en ómögulegt þykir að muna hvað maður gerði á páskunum á seinasta ári, eða árið fyrir það. Maður þarf alltaf að hugsa sig um. Fór ég á skíði? Eða fór ég á ströndina? Nei, mestu líkurnar eru á því að maður hafi legið heima með páskaeggið í fanginu og horft á Friends í 1221. skiptið. Maður nennir aldrei að gera neitt á páskunum. Gleðilega páska!

Feminískar hugleiðingar

Jæja, núna hef ég um tvennt að velja á þessu laugardagskvöldi en það er að horfa á Gísla Martein eða lesa bók eftir Sigmund Freud....Hmm, má ég þá frekar biðja um Sigmund gamla. Allt frekar en þessi fáranlegi Gísli Marteinn. Hann hlýtur að hafa misst upp í sig herðatré einhvertíma. En talandi um sjálfumglaða karlmenn, þá veit ég bara eitt verra en karlmenn eins og Gísla Martein (ekki að maðurinn getur eiginlega ekki kallast karlmaður.....) og það eru myndarlegir karlmenn sem vita alltof mikið af sér. Á Íslandi er mikill skortur á myndarlegum mönnum því að það er greinilegt að mönnum er ekki kennt að fara í bað, raka sig, greiða sér eða bara yfirhöfuð hugsa nokkuð um hvernig þeir líta út. Og ef að svo ótrúlega vill til að íslenskur karlmaður fæðist myndarlegur, þá á hann góða ævi framundan sem foli í 20000 kvenna stóði (heldur hann). En ekkert og þá meina ég EKKERT er eins Fabio legt og asnalegt og maður sem heldur að hann sé eitthvað meira en aðrir vegna útlitsins og talar svo sífellt um allar konurnar sem ,,ætluðu bara að nauðga mér mað´r....þú veist útaf því að ég er bara svo offffssssaallllega sætur en ég get ekkert að því gert mað´r..." Oj oj oj... Ég fékk einn svona í heimsókn um daginn og ég held að hann hafi náð hintinu af hryllingssvipnum framan í mér að dæma. Á tímabili leið mér eins og ég væri að horfa á Gísla Martein. Þetta var algjör martröð. Það endaði með því að ég henti mannfýlunni út og sagði honum vinsamlegast ekki að hafa fyrir því að koma aftur í heimsókn með sínar yfirlýsingar. Má ég þá frekar biðja um skrækjandi smástelpur í strætó á leiðinni í Smáralind, og þá er nú mikið sagt. Það segir nú bara hvað ég hata mikið sjálfumglaða karlmenn. Ekki misskilja mig samt, karlmenn mega endilega vera góðir með sig, en bara ekki á þennan hátt. Þetta er það versta sem hægt er að hugsa sér (nema væri fyrir mann að borða marmite). En jæja, best að snúa sér að honum Sigmund Freud með alla sína komplexa. Hann var ekki myndarlegur....oh no, en hann var sjálfumglaður mjög. Hann hefur samt örugglega aldrei sagt: ,,Vá, mað´r hva ég ereitthvaðflott´rmað´r í þessum gallabuxum...." Oh, no....eða... maður svosem veit aldrei. Hmm.

Endurtekningin

Já, ætli Sören Kierkegaard hafi ekki haft rétt fyrir sér; endurtekningin er ekki til.