Bachelor

Sko, þetta er nú alveg frábært! Stelpur mundu þið láta sjá ykkur dauðar í þessum heimska Bachelor þætti? Þetta er nútíma hóruhús sem verið er að sýna. Og svo eru þessar greys heimsku ljóskur að grenja yfir því að einhver semi síðhærður forljótur loser valdi þær ekki. Þær sitja grenjandi fyrir framan myndavélina og snökta og koma því varla upp úr sér að þetta var nú eiginlega bara eiginmaðurinn sem rann þeim úr greipum. Þær skilja bara ekki hvernig þetta getur gerst....buhuhu...
Hvað er að hjá fólki? en svona burt séð frá því hversu hallærislegur þessi þáttur er, þá horfir maður á hann og á einhvern pervisinn hátt líður manni alltaf vel eftir að hafa horft á hann, því að hann sannar fyrir manni að það er til fullt af fólki sem er nautheimskt og þá líður manni eins og Einstein í samanburði...Annars er ég að fara í leikhús annað kvöld og núna á túskildingsóperuna. Og í annað sinn er ég að fara ein í leikhús. Hvernig er þetta með fólk í kringum mann, nennir engin í leikhús lengur eða hvað? ekki að þetta er eiginlega minn feill, ég umgengst og þekki eiginlega bara fólk sem annað hvort þolir ekki leikhús eða á lítil börn heima þannig að maður þarf að bjóða þeim með helst 6 mánaðar fyrirvara, því að það þarf að safna fyrir leikhúsmiðanum, spyrja manninn um leyfi og svo að yfirstíga erfiðasta hlutan en það er að finna barnapíu. Þannig að ég held ég fari bara ein í leikhús frekar. Ekki að það er alveg ágætt. Akkurat staðurinn til að hitta flotta herra.

Prófkjör og pasta

Ekki er svosem mikið að frétta úr lífi Forska, nema ég brá undir mér betri fætinum seinasta laugardag og fór með Grumpenhofen og Fröken Leuquer á Ítalíu að borða. Pasta rétturinn sem ég pantaði mér var svo góður að ég kláraði eiginlega allan diskinn, sem var eiginlega meira í átt við risavaxna súpuskál. Ekki svosem í frásögu færandi, nema þegar við dömurnar vorum komnar niður á Thorvaldsen að mingla við fólk, þá fékk ég svona rosalegaa verki í magann. Ég reyndi að útskýra það fyrir Grumpu í svona eins og hálftíma að mér leið eins og litla svanga barninu í Grenjað á sléttunni hérna í den, en stúlkubarnið var svo aðframkomin af hungri að hún át nánast heilan hrísgrjónarpoka og þetta endaði allt saman í ósköpum því að maginn á aumingjans barninu sprakk. Ég eyddi löngum stundum í að útskýra þetta fyrir Von Grumpenhofen sem mundi bara alls ekki eftir þessu sorglega atriði. Þetta endaði eiginlega með því að Grumpa skellti í sig bjórnum í flýti og kvaddi félagskapinn. En barnið með hrísgrjónin í maganum hélt á hinn bógin áfram að dansa fram á nótt.
Annars að öðru, hvað er málið með öll þessi prófkjör undanfarið? Eða eru þetta allt saman prófkjör? Og hvað er alltaf verið að kjósa? Hvort þessi maður er sætastur eða hvort þessi kona er best í bakstri eða hvað? ég næ þessu eiginlega ekki alveg. Er til dæmis Hvammskjör einhvers konar kjör í líkingu við það sem var haldið seinustu helgi? En hvað með líkjör? Af hverju er þetta líka kallað kjör? Hefur þetta eitthvað með bág kjör að gera? Ég skora á móður jörð að kanna þetta mál þar sem hún er nú með B.A. í íslensku.
Það styttist núna í að þorrablótið/valentínusar/konudags partýið/samsætið verði haldið hjá Grumpu. ég frétti líka að herra Ísland ætli að mæta í samsætið og það er ekki laust við að allir haldi í sér andanum af spenningi. Kannski mun hann brjótast út úr einni tertunni og dansa og syngja! hver veit, ég veit bara að Forski mun haga sér óhemju vel og prúðmannlega. Ég er búin að fara í anger management þar sem ég barði stól með tösku og lamdi gínu sem leit út eins og spænskur hermaður mörgum sinnum. Þannig að ég er þæg eins og lamb. Það er að segja ef að Grumpa birtist ekki eins og Kjartan galdarkarl með grænan kokteil og segir að þetta sé heilsudrykkur frá Sollu heilsufríki....

Stríð, friður og líkamsræktin

Ég er að lesa bók sem heitir Jarhead. Hún fjallar um fyrrverandi hermann sem er að rifja upp þátttöku sína í Persaflóastríðinu. Ég mæli eindregið með þessari bók, hún er fljótlesin og á þokkalega einföldu tungumáli. Ég verð að segja að þessi bók er ekki góð auglýsing fyrir hermenn....Ég veit, ég deitaði hermann í fyrra og hef ýmislegt miður að segja um það, en merkilegt nokk, þá hjálpar þessi bók mér eiginlega meira til að sætta mig við að minn fyrrverandi er í USA í kringum alla hina krukkuhausanna (i.e. jarhead á ensku). Þessir menn eru gjörsamlega eins og villidýr. þeir nauðga, berja, æla, skíta, öskra, pissa á sig, dópa, drekka og stunda óábyrgt kynlíf allan tíman sem þeir eru í herþjónustu, og ég verð að segja að af hverju á ég að hafa samúð með þessum mönnum? Þessi maður sem skrifar þessa bók vill greinilega að við fáum ofsalega samúð með öllum þessum ræflum sem bara voru plataðir í herinn og neyddust til að nauðga hvorum öðrum, breytast í perverta og fyrilíta konur. Ég er ekki alveg að gleypa þessa sögu hjá manninum. Lesið endilega þessa bók eða sjáið myndina og segið ykkar álit. Ég er allavega á hraðri leið með að jafna mig á þessum hermanni sem ég hljóp á ströndinni með í fyrrasumar. Það ætlar engin að segja mér að minn fyrrverandi hafi ekki verið jafn mikið villidýr og þessir menn. Ég segi að við á Vesturlöndum eigum að hætta að senda litla mömmudrengi í stríðið sem pissa á sig af hræðslu. Sendum frekar brjálaðar konur sem þjást af PMS, eða brjálaðar útsölukonur. Það er til dæmis hægt að stilla upp sölubás með alls kyns glingri hinum megin við óvinninn og setja allt á 200 kall. Ég lofa ykkur, þessar konur rífa augun úr öllum sem fyrir þeim verða.
Annars var ég í líkamsræktinni í gær og ekki frásögum færandi nema ég fór að spá í hvað tíminn er afstæður eftir því sem þú ert að gera. Til dæmis þegar ég ætla að hlaupa á brettinu í 20 mínútur, þá líða þessar mínútur stundum eins og 2 og 1/2 klukkutími. Bara að hlaupa þrjár seinustu mínúturnar voru eins og heil eilífð. En svo þegar ég sat í Þjóðarbókhlöðunni eftir á og las grein eftir Baudrillard, þá leið tíminn eins og hver klst. væri fimm mínútur. Tíminn er sko sannarlega afstæður, það er víst.
Ég sat niðri í kaffistofu hérna í Árnagarði í hádeginu og borðaði mínu brauðbollu, og hvað haldiði að ljóshærða tvítuga stúlkan á næsta borði byrjaði að tala um? Nú um Silvíu Nótt að sjálfsögðu og þetta bull í kringum Eurovision keppnina, og ekki nóg með það að hún væri algjörlega miður sín yfir þessu, heldur tók hún upp á því að æpa útum alla kaffistofuna hvaða skoðun hún hefði á þessu og plús skoðun sína á brottvísun Herra Íslands úr keppninni (eða hvernig sem það var svosem). Er maður hvergi óhultur fyrir þessu? Ekki einu sinni í menntastofnunum eins og Árnagarði? Hverjum er ekki sama um þetta málefni, nema kannski unglingum í Breiðholti sem eiga mömmur sem eiga sér ekkert líf annað en að velta sér upp úr svona vitleysu! Það er ótrúlegt hvað fólk getur velt sér upp úr.