Gleðilega Hvítasunnu

Jæja, búin að eiga þennan fína sunnudag. Brugðið var á það ráð að byrja daginn með einum góðum Brunch og Forskaren vaknaði að sjálfsögðu í bítið og bjó til hinar bestu kræsingar. Heimasætan hjálpaði reyndar ekkert til og ég þurfti að vekja hann af værum svefni þar sem hann lá og dreymdi að Amazonurnar væru að elta sig. En eftir brunchinn góða var hoppað upp í bíl og keyrt til Eyrarbakka. Þar var tekið á móti gestunum með kaffi og köku, slúðri og músi músí með börnunum. Reyndar var þögnin og hreina loftið svo mikið að ekki leið á löngu þar til Forskaren fór að finna til mikillar syfju og einkennilegrar tilfinningar, en sumir kalla það afslöppun....eða slökun...höfuðborgarbúar fóru þó sælir og ánægðir heim, allir sem einn. Ég kom svo hingað heim í Kópavoginn og fékk mér einn bjór og þreytan eftir fjöruferðina leið fljótt úr mér. En svona fyrst einhver var að tala um lélegan skáldskap og að kveða hvorn annan í kútinn, þá er kannski við hæfi að birta eitt af ljóðunum sem skrifuð voru fyrsta árið mitt í háskólanum og sjá hvort einhverjum ónefndum lítist betur á þetta : )

Is happiness just a fleeting moment?

Is is just one second that shoots through your heart

In an instant.

Your world lights up and you feel all your feelings,

and then it is gone,

just like the moment