Sunnudagur til sælu

Búin að eiga hinn besta sunnudag. Það er einmitt svona sem maður vill eyða þessum dögum. Haldiði ekki að Forskaren hafi vaknað eldhress klukkan 7.30 (nákvæmlega) og drifið sig á hlaupabrettið (búin að fá nóg af því að hlaupa útum öll engi eins og einhver brjáluð geit). Eftir það var farið og borðað hádegismat með Grumpu og ýmis hernaðarleyndarmál rædd. Svo var farið í Háskólann eftir það og hlustað á Herr Flick segja frá hvernig þjóðverjar töpuðu stríðinu í seinni heimstyrjöldinni. Á eftir honum kom afkomandi Thors ættarinnar og sagði að þetta hefði eiginlega verið bara allt Íslendingum að þakka, alveg eins og Franska byltingin var allt íslandi að þakka, gott ef hann skellti ekki Kúbudeilunni og kalda stríðinu þarna inn í líka. Já, okkur Íslendingum er sko ekki fisjað saman. Við erum bara ekki að láta fara mikið fyrir okkur og þykjumst bara vera smáþjóð, en undir niðri er allt ákveðið í neðarjarðarbyrginu undir löggustöðinni á Hverfistgötu. Gott ef það er ekki bara verið að redda heimsbyggðinni frá hryðjuverkum í þessum töluðu orðum.... En semsagt, menningarlegri verða sunnudagarnir varla. Forski og Grumpa gengu margs fróðari niður í bæ og enduðu heima hjá Grumpu í kaffi og með því. Forski var reyndar orðin svo aðframkomin af súkkulaði skorti að hún réðst á sunnudagsmyntusúkkulaðið hennar Grumpu og gott ef hún beit hana ekki í puttann í leiðinni. Grumpa tók þá pönnukökupönnuna og barði Forska í hausinn svo söng í. DV er búin að hafa samband við okkur og spyrja hvort við viljum koma í forsíðuviðtal. Grumpa ætlar að halda á pönnunni og Forski ætlar að vera útötuð í myntusúkkulaði. Svo kennum við bara kerfinu um og segjum að það hafi svikið okkur og heimtum bætur og ókeypis súkkulaði og pönnukökur næstu 30 árin.