Póstmódernismi og ,,Rokkælupary"

Hverjum datt eiginlega í huga að kalla vinaboðin okkar Grumpu Rokkæluparty? Þessar samkomur geta ekki verið meira dannaðar en þær sem við höldum. Það eina sem vantaði í ,,Rokkælupartýið" góða var að Karlrembur Reykjavíkur Testó og Sterón hefðu mætt með prjónadótið og bjöllur um hálsinn, sérhannaðar af betri helmingnum...En annars var góðmennt og fámennt í boðinu góða. Grumpa klikkar aldrei í eldhúsinu og kræsingarnar voru hinar yndislegustu. Annars hef ég ekkert heyrt í Grumpu síðan hún fór til Svíþjóðar. Ég var reyndar farin að hafa svolitlar áhyggjur af því að hún hefði ákveðið að setjast að í Luleå og væri komin í bæjarblokk og á sósíalinn. En áhyggjur mínar hurfu þegar ég hitti hana á Súfistanum forðum daga. En þar sat hún með gosbrunn í hárinu (samkvæmt nýjustu tísku í Svíaríki)og las bók um sænskt tungumál. ,,Hur man blir Svensk; Tio enkla skrev". Og ,,Hur man fångar ett maskulinskt hjärta med underbara svenska språk"....Ég veit ekki alveg hvernig ég á að bregðast við þessu en ég auglýsi hér með eftir lausnum.
Annars fór ég í leikhús í gær, á sýningu sem hefur slegið rosalega í gegn. En það er Pétur Gautur í Kassanum (Þjóðleikhúsinu) og í leikstjórn Balta. Sýningin er vægast sagt mjög góð og segir manni mikið um mannlegt eðli. Það er reyndar ekki alltof auðvelt finnst mér að verða hrærður í leikhúsi. Leikhúsið er alltaf einhvern vegin svo óhemju ýktur leikur og svo miklir tilgbrigðir að sagan týnist mjög oft í sýningunni sjálfri. Það er stundum eins og leikararnir kaffæri sjálfa persónuna því að þeir eru að auglýsa sjálfan sig frekar en að túlka persónu eða texta. En í sýningunni í gær varð ég hrærð og snortin. Mér fannst Ólafía Hrönn ofsalega góð í hlutverki móður Péturs, og reyndar fannst mér allir ofsalega góðir og skila sínu mjög vel. Annars er ég að fara að sjá Virkjunina á fimmtudaginn kemur og sú sýning hefur víst ekki fengið nægilega góða dóma. Það verður interesting að bera saman.